Wat hebben we heerlijk gezongen onder de bezielende leiding van dirigent Gilles Michels en met begeleiding van het Dordrechts Kamerorkest.
Vóór de pauze klonk het melodieuze Requiem van Camille Saint-Saëns, steeds in een mooie afwisseling tussen solisten en koor. Organist Gerben Mourik speelde ingehouden waardoor een goede balans ontstond. Ook leverde pianiste Caecilia Boschman een gedegen, ondersteunende bijdrage.
Hoe anders werd de sfeer na de pauze. Trommels, trompetten, marcherende troepen, een dodenmars, dit alles werd in de klanken van het Dona Nobis Pacem van Vaughan Williams weergegeven. Maar ook verzoening, en empathie voor de vijand. Gilles Michels gaf vooraf een verhelderende inleiding waardoor muziek en tekst nog beter overkwamen bij het publiek.
We hebben een mooi concert gegeven met werken die voor zichzelf spreken en die een intense vertolking vroegen van ons, zangers. Van alle kanten werden positieve reacties gehoord: “indrukwekkend”, “goed orkest!”, “bijna professionele vertolking”, “zeker geen ‘braaf’ concert”, “het was werkelijk een prachtig concert….Er is zoveel meer moois te beluisteren van andere (…dan de grijsgespeelde..) geweldige componisten. Complimenten voor de programmakeuze en uitvoering. We hebben genoten!”
Vrede kun je niet bereiken met een mooi concert. Wel hebben we een bijdrage geleverd aan een vredige samenkomst en ons als koor verbonden gevoeld met elkaar, het publiek en de musici. Een mooie herinnering.
